میکروفون پیجینگ تحت شبکه یک تلفن فلزی رومیزی است که به جای هندست یا گوشی تلفن از میکروفون گردن غازی و بلندگو برای ارسال و دریافت پیام اپراتور سیستم پیجینگ استفاده می کند. برای پیج کردن افراد در سیستم پیجینگ IP از میکروفون رومیزی تحت شبکه استفاده می شود. افرادی مثل اپراتور یا واحد های حراست و نگهبانی برای پیج کردن افراد نیاز به میکروفون پیجینگ خواهند داشت. این دستگاه صوتی از یک میکروفون انعطاف پذیر برای دریافت صدا استفاده می کند. اگر بخواهیم شباهتی بین میکروفون پیجینگ با دیگر تجهیزات پیجینگ پیدا کنیم شاید بتوان آن را به عنوان نوعی اینترکام رومیزی در نظر گرفت.
میکروفون رومیزی تحت شبکه SIP
میکروفون رومیزی تحت شبکه صدا را به وسیله بلندگوی داخلی پخش می کند. میکروفون گردن غازی در این دستگاه صوتی وظیفه دریافت صدای اپراتور را بر عهده دارد. دلیل قرار گرفتن آن روی میز ایجاد سهولت در تماس و تسلط اپراتور است. در میکروفون پیجینگ تحت شبکه از پروتکل SNTP برای مانیتور کردن آن به عنوان یک نود شبکه استفاده می شود. دیگر پروتکل پشتیبانی شده توسط میکروفن پیجینگ RTP است تا بتوانید بدون نیاز به هیچ مرکز تلفن یا سرور پیجینگ آن را همانند یک بلندگو پیج کنید.
پیدایش میکروفون پیجینگ IP
استفاده از میکروفون پیجینگ رومیزی تحت شبکه یا همان میکروفون IP از گذشته تا کنون وجود داشته و در در طول دو دهه اخیر دارای تکامل و تغییراتی بوده است. اتفاقات مهمی در دهه های قبلی در تاریخچه تولید و استفاده از میکروفون پیجینگ IP تاثیر گذاشته است که به آن ها اشاره خواهیم کرد:
اختراع میکروفون: در سال ۱۸۷۶، الکساندر گراهام بل اولین میکروفون را اختراع کرد. این میکروفون از الگوهای صدای محیط استفاده می‌کرد و پس از دریافت صدا شروع به تقویت و ارسال آن به بلندگو می کرد.
بهبود فناوری صوتی: در سال‌های بعد از اختراع میکروفون، فناوری صوتی رشد کرد و میکروفون‌های پیجینگ قدرتمندتری توسعه یافت.
استفاده در صنعت تلفن: در سال ۱۹۰۱، تلفن‌های مجهز به میکروفون پیجینگ وارد بازار شدند. این میکروفون‌ها به کاربران اجازه می‌دادند تا صدای خود را روی بلندگو و میکروفون بدون نیاز به هندست بشنوند. البته ما در اصطلاح عامیانه به آن آیفون می گوییم. نمی دونم چرا!!!
ورود به صنعت رادیو: در دهه ۱۹۲۰، استفاده از میکروفون پیجینگ در صنعت رادیو گسترش یافت. این میکروفون‌ها به عنوان ابزار اصلی برای ضبط و پخش برنامه‌های رادیویی استفاده می‌شدند.
ورود به صنعت صنعت سینما: در دهه ۱۹۳۰، استفاده از میکروفون پیجینگ در صنعت سینما رایج شد. این میکروفون‌ها به صورت نامحسوس در نزدیکی بازیگران قرار می‌گرفتند و صدای آنها را به طور دقیق ضبط می‌کردند.
فناوری IP: با گذشت زمان، فناوری شبکه های کامپیوتری رواج یافت و نسخه‌های میکروفون پیجینگ IP وارد بازار شد. همچنین، با توسعه فناوری بلوتوث و بی‌سیم، میکروفون‌های پیجینگ IP همچنان در حال تغییر و بهبود هستند.
عملکرد میکروفون تحت شبکه
در شکل زیر می توانید نمایی از عملکرد میکروفن پیجینگ را ببینید. یک میکروفون تحت شبکه در کنار سایر تجهیزات پیجینگ به سوئیچ شبکه متصل شده است. اگر نیاز به تماس با اینترکام ها داشته باشیم می توانیم داخلی آن را بگیریم. اگر بخواهیم بلندگو های تحت شبکه را پیج کنیم می توانیم با میکروفون تحت شبکه داخلی آنها و یا زون مربوط به چند بلندگو را شماره گیری نمائیم.
دلایل خرید میکروفون تحت شبکه چیست؟
ضد گرد و خاک بودن: یکی از دلایل استفاده از میکروفون پیجینگ سطح حفاظت محیطی آن است که IP54 می باشد و برای محیط های با گرد و خاک زیاد مناسب است و عمر عملکرد آن بالاست.
سهولت در مکالمه: از دیگر دلایل می توان به راحتی صحبت با آن اشاره کرد. گردن غازی بودن میکروفون پیجینگ تحت شبکه باعث می شود به راحتی آن را به هر جهتی که نیاز دارید بچرخانید.
امنیت: پشتیبانی از HTTPS برای امنیت بیشتر میکروفون پیجینگ در شبکه واجب است که G1012 از دیگر ویژگی های میکروفون پیجینگ است.
برای خرید میکروفون تحت شبکه بهتر است اول مشاوره بگیرید چرا که شاید اصلا نیاز به هزینه کردن برای این محصول نداشته باشید. شاید استفاده از یک گوشی تلفن تحت شبکه گزینه ی جایگزین برای خرید میکروفون تحت شبکه باشد. گوشی تلفن تحت شبکه حداقل یک پنجم قیمت میکروفون تحت شبکه است. شاید هم نیاز داشته باشید تا در خرید میکروفون تحت شبکه افراد متخصص نوع میکروفون متناسب با نیاز شما را اعلام کنند. مثلا میکروفون با تعداد کلید های تماس فوری به جای میکروفون با کیپد شماره گیری می تواند گزینه بهتری باشد یا بالعکس.
اجزای میکروفون SIP
در یک نگاه کلی این محصول بسیار شبیه اینترکام است و گاها به آن اینترکام رومیزی تحت شبکه نیز گفته می شود. اجزای میکروفون SIP شباهت زیادی به اینترکام رومیزی تحت شبکه دارد. در این اینجا به اجزای این محصول خواهیم پرداخت:
1. میکروفون: میکروفون خازنی با کیفیت بالا برای دریافت صدای واضح و بدون نویز.
2. پیش تقویت کننده (Preamp): برای تقویت سیگنال میکروفون قبل از ارسال به پردازشگر.
3. پردازشگر سیگنال دیجیتال (DSP): برای پردازش و بهینه‌سازی سیگنال صوتی، شامل فیلترها و تنظیمات اکولایزر.
4. مدار تبدیل آنالوگ به دیجیتال (ADC): برای تبدیل سیگنال آنالوگ میکروفون به سیگنال دیجیتال.
5. ماژول شبکه: برای اتصال به شبکه، معمولاً از ماژول‌های Ethernet استفاده می‌شود.
6. منبع تغذیه: برای تأمین برق مورد نیاز دستگاه، ممکن است از منبع تغذیه AC/DC یا POE (Power over Ethernet) استفاده شود.
7. کدک صوتی: برای فشرده‌سازی و decompressing سیگنال صوتی در هنگام ارسال و دریافت.
8. فریم ور: نرم‌افزاری برای مدیریت و کنترل میکروفون از طریق شبکه، که ممکن است شامل واسط کاربری گرافیکی باشد.
9. بدنه و طراحی مکانیکی: بدنه‌ای که میکروفون و اجزای الکترونیکی را در خود جای دهد و طراحی ارگونومیک برای راحتی استفاده.
10. کابل‌ها و اتصالات: کابل‌های مناسب برای اتصال اجزا به یکدیگر، مانند کابل‌های شبکه و کابل‌های صوتی و رابط XLR
11. هیت سینک (در صورت نیاز): برای جلوگیری از overheating در دستگاه‌های با بار کاری بالا.
12. کیپد شماره گیر: به منظور وارد کردن شماره داخلی تجهیزات صوتی و یا زون های پیجینگ
13. بلندگو داخلی 3 وات: به منظور انتشار صدای مخاطب در صورت تماس با دستگاه های صوتیدو طرفه
14. میله فلکسیبل گردن غازی: برای سهولت کاربر به منظور قرار گیری میکروفون روبروی صورت
نحوه نصب و راه اندازی میکروفن پیجینگ: مراحل کلیدی
نصب و راه اندازی میکروفن پیجینگ شامل مراحل کلیدی است که به ترتیب باید به دقت انجام شوند تا سیستم به درستی عمل کند. این مراحل شامل موارد زیر است:
1. بررسی محل نصب: ابتدا محیط نصب مورد ارزیابی قرار می گیرد تا بهترین مکان برای نصب میکروفن مشخص شود. این محل باید از نظر آکوستیک مناسب باشد و تداخل نویزی یا بازتاب صدا در آن حداقل باشد.
2. اتصال به منبع تغذیه: منبع تغذیه مناسب برای میکروفن مشخص شده و اتصال برق با رعایت اصول ایمنی برقرار می شود. اگر میکروفن از طریق کابل PoE تغذیه می شود، اتصال به سوئیچ شبکه PoE انجام می گیرد.
3. اتصال به تقویت کننده یا سیستم صوتی: کابل خروجی میکروفن به ورودی تقویت کننده صوتی یا دستگاه پیجینگ متصل می شود. این اتصال می تواند آنالوگ یا دیجیتال باشد و باید با دقت از کابل‌های مناسب استفاده شود.
4. تنظیمات اولیه: تنظیمات فنی از جمله حساسیت میکروفن، سطح صدای ورودی و سایر پارامترهای مرتبط از طریق دستگاه کنترل یا نرم افزار مرتبط انجام می شود. در این مرحله، تداخل‌ها و نویزهای احتمالی نیز بررسی و رفع می شوند.
5. آزمایش عملکرد: پس از نصب، سیستم مورد آزمایش قرار می گیرد تا از انتقال صحیح صدا و عملکرد مناسب اطمینان حاصل شود. این آزمایش شامل بررسی کیفیت صدا، پوشش دهی مناسب و عدم وجود قطعی یا اختلال است.
6.کالیبراسیون نهایی: در صورت نیاز، تنظیمات نهایی مانند کاهش نویز، تنظیم سطح صدا و پاسخگویی به محیط انجام می شود تا میکروفن بهینه ترین عملکرد را در محیط نصب ارائه دهد.
030912
